طراحی مسجد دانشگاه اصفهان(با تاکید بر نقش هندسه در شکل گیری فضای مسجد)

امروزه یکی از موضوعات مورد چالش در معماری، طراحی مسجد است. بعضی معتقداند آنچه گذشتگان در معماری مسجد به آن دست یافته اند کامل بوده و بهتر است در طراحی مسجد از آنان پیروی شود. بعضی دیگر معتقدند ما در دوران متفاوتی نسبت به گذشتگان قرار داریم و لازم است در طراحی مسجد نیز معماری مطابق زمان خود داشته باشیم. با وجود این اختلاف نظرها سوال مهمی ذهن را به خود مشغول می سازد که ویژگی های اساسی و بنیادی مسجد چیست که با حصول آن ها بنایی در خور شأن مسجد ایجاد می شود؟ در زمینه معماری مسجد مطالعاتی موجود است که از آن جمله می توان به دو دوره همایش معماری مسجد؛ گذشته، حال، آینده و یا مجموعه مطالعات تدوین ضوابط مکان یابی و طراحی مسجد اشاره کرد اما در این مطالعات کمتر به ویژگی های اساسی مسجد پرداخته شده است. عملکردها و رفتارهای مسجد درون خود دارای نظمی است که برای طرح آن، هندسه را طلب می کند. بنابراین آنچه در این پژوهش مورد توجه واقع شد، نزدیک شدن به نقش هندسه در طراحی مناسب مسجد است. هندسه در معماری یک بنا بخصوص مسجد نه تنها در دستیابی به ظاهری زیبا و متعادل موثر است بلکه ویژگی های کیفی و حیاتی یک بنا را نیز می تواند تحت تاثیر قرار دهد. در این رساله طراحی مسجد دانشگاه اصفهان مورد نظر بوده است و با رجوعی به مفهوم قدر و اندازه در معماری به پیدا کردن حداقل ویژگی های مسجد پرداخته و همچنین با مورد توجه قرار دادن ویژگی های هندسی حیات بخش ساختارهای زنده که همان رویکرد الکساندر به نظم و حیات است به طراحی و تحلیل بنای مسجد پرداخته است.